هر کس که تو را بشناسد می داند که کامل نیستی.
در واقع هیچکس آدمی را نمی شناسد که کامل باشد.
پی بردن به این مسئاله که پدر و مادرت صرفاً انسان هستند کشف دردناکی است .
ترسی که درون هر آدمی که برای کامل بودن تلاش می کند ، پرسه می زند ترس از دوست داشتنی نبودن است.
از کامل بودن صرف نظر کن. شاید لازم باشد خود را دوست بداری. هم چیزت را حتی زشتی هایت را ....
پذیرش عیب ها تو را دوست داشتنی می کند.
و وقتی دوست داشتنی شدی عیب ها به سراغت می آیند
سلام الی جان. این دفعه ی دومه که درباره کمال می نویسی. ما آدما تو « ک » موندیم هنون هم « مال » نشدیم. به قول این دوستمون آدم با عیب و اشتباهاش دوست داشتنیه.
دقیقه ای نیست که دعاتون نکنم.
یا حق
نه عزیزم دو بار ننوشتم..
این تو اون وبلگه بود که حذفش کردم. تو اونجا خوندیش.
سلام
امروز اکثر پست های وبت رو خوندم
تبریک می گم به شما و صد البته به آقا حامد گل
ایشالا که خوشبخت شید با هم
خداییش کی بیشتر احتیاج به دعا داره حالا؟
کامل بودن واژه ای گه انسان براش تلاش میکنه و به طور نسبی کسبش می کنه..نه؟؟؟
این نوشته ماله کی بود؟؟؟؟؟
سلام خانم حصاری........
خوندم... با حال بود
حمید گفت کار داشته نتونسته بیاد
جلسه بعد شرکت می کنه
به حامد سلم برسونید
سلام...
قشنگ نوشتی... البته به قوله معروف بعضی ها از اون ور میافتن...
همیشه سالم و سر بلند باشید...
فعلا...
راستی!!!!!! اینو یادم رفت بگم!!!!! من آپممممممممممممم
فعلا ( خنده )